Dag 9 Kokomo Beach

Elke dag rijden we vlak bij ons resort een hobbelig dichtbegroeid zandweggetje voorbij, met een Kokomo Beach bordje. Piet wilde zo graag met de Jeep dat weggetje op. Vandaag was het zijn dag, we zouden het bordje Kokomo Beach volgen via het onbegaanbaar weggetje. Kokomo Beach is ook te bereiken via Willemstad, maar dat is  best nog een eindje om. Vol enthousiasme reed piet het weggetje in. De Jeep kraakte, hobbelde en zwoegde (moeiteloos) door het zand. Geweldig weggetje!! Al snel moesten we een stop maken, omdat er een flinke leguaan midden op de weg lag. Hij schrok zo van ons dat hij gelukkig snel de bosjes in schoot. Ik ben nog achterin gaan staan om te filmen, maar al snel zei Piet dat ik beter weer ging zitten omdat de hobbelige weg nu steil omhoog ging. Na een aantal kilometer kwamen we terecht op een stille asfaltweg, die ons het laatste stukje naar Kokomo Beach bracht. Via een poort loop je het strand op. Wauw... wat een geweldig stukje strand weer, de sfeer helemaal top. Hele comfortabele bedjes en bediening op het strand. Al snel hadden we ons plekje gevonden. De meiden renden natuurlijk gelijk de zee in en wij hebben even onder het genot van een overheerlijke cappuccino (geserveerd op ons bedje!) genoten van de sfeer, muziek en het uitzicht. Kokomo Beach staat bekend om zijn maandelijkse Full Moon Party's. Zo zittend op het strand kunnen we ons levendig voorstellen hoe gaaf die moeten zijn! We hebben een volle dag genoten hier vandaag en heerlijk geluncht bij de sfeervolle strandtent. Vele leguanen lagen naast en op het terras te zonnen en de mensen rustig te bekijken. Er was zelfs een hoge steen als voederplek aan het terras, waar de leguanen zaten te eten. De zee hier is ook iets ruiger, want de meiden erg leuk vonden. Op de terugweg zagen we nog Warawara. Dit is een bekende roofvogel die op Curacao leeft. We hadden er al 2 eerder gezien, maar nog niet op de foto kunnen krijgen. De Warawara vloog steeds weg, maar bleef op een gegeven moment voor ons in een boom zitten. Snel de auto stopgezet en geprobeerd tegen de zon in een foto van het beest te maken. Die was dus niet duidelijk te zien. Dit zou alleen kunnen lukken met de nodige samenwerking! Piet zat klaar in houding met het fototoestel gereed en ik drukte de toeter in en ja hoor het werkte, de Warawara schrok en vloog weg. Klik.... piet drukte precies op tijd af en warempel hij stond op de foto!! Een gejuich steeg op uit de auto.... hahaha! 's Avonds besloten we om pizza's te halen en deze op te eten op ons terras. Pizza's, daar hadden we ons zo op verheugd. Het bleken dus de slechtste pizza's te zijn die we ooit gegeten hebben. We grapten nog dat de pizza-dozen ons waarschijnlijk nog lekkerder hadden gesmaakt. De kids zijn nog maar het restaurant ingelopen en hebben met z'n 2-tjes nog wat lekkere toetjes gegeten. Om half 9 zijn ze nog met wat vriendjes het zwembad ingedoken en dan is het hier al aardig donker. Het was weer een gezellige, mooie en hilarische dag!